сұрақшы

зат. Қылмысты адамды сұраққ алушы; тергеуші. Бірақ қабан шошқадай гүжірейген с ұ р а қ ш ы әп дегенде-ақ мұның көңілін су сепкендей басты (Т.Мәмесейіт, Таңжарық, 2, 244). – Ей! - деп с ұ р а қ ш ы үстелді қойып кеп қалды. Сол-ақ екен, жанындағы екі шерік жетіп келіп, қалт тұра қалды (Бұл да, 245).